Everybody needs somebody

Be ready! Want na maanden van stilte heb ik een superduper emotionele post op de planning staan. Misschien wel meer dan 1!

Soulmates vind ik altijd een beetje overdreven. Ik kom uit Friesland en daar hebben we allereerst geen emoties die we laten zien en daarnaast blijf je gewoon lekker gewoon.

Sinds ik in Antwerpen woon is dat COMPLEET anders. Opeens kan ik mensen ELKE KEER dat ik ze zie gedag kussen en zelfs knuffelen is niet heel beangstigend meer. Voor de mensen die me kennen, HUGE NEWS!!

Een van de oorzakers van deze hele verandering is een nieuwe bff van me, George. Vanaf het moment dat ik hem in de lobby zag zitten, wachtend op de manager wist ik het… We are gonna have so much fun!

En inderdaad! We zijn nu een half jaar verder en kijk.. Ik heb opeens gevoelens en als meneer zich teveel in z’n hoofd haalt ben ik er om hem weer down to earth te praten. Als het niet goed gaat merken we dat aan elkaar en zijn we er voor elkaar.

Oftewel, veel blablabla en ander gezwans maar hé! Zo ben ik blijkbaar?

Vandaag wilde ik vroeg naar bed. Om 22:00 uur kroop ik onder de wol en terwijl ik nog even een geestdodend spelletje deed werd ik opeens gebeld door George.. “aankleden we gaan op pad!”

Na een borrel en geklaag over alles gingen we verder. Flipperen in een jazz & blues café om daarna in een gay karaoke bar te eindigen.

Resultaat: na 6 Duvel en een shotje ben ik op het podium geklommen en heb ik me half ‘gruntend’ door een nummer van Drowning Pool geworsteld. Ik geef toe, niet m’n beste nummer of performance maar hé..

Met George kan alles!!!