Fries flirten

Flirten, het is zo makkelijk. Je lacht wat naar elkaar, begint een praatje, draait een paar keer met een haarlok en hop, je hebt een date of in ieder geval een leuke avond. Deze simpele flirtversie geldt niet in Friesland. In Friesland gaat het heel anders kan ik je vertellen. Hier flirt je niet met de persoon rechtstreeks maar via via. Ik zal een voorbeeld geven.

ik liep op een regenachtige vrijdag in mijn meest sexy outfit (Lees, een kapotte broek, vertrapte schoenen, een veel te groot vest uit de kast van mijn moeder wat daar waarschijnlijk al een jaar of 20 hing en een haarcoupe waar menig kapper graag een schaar in zou zetten) een brillenzaak binnen om mij eens te laten informeren over de kwaliteit van mijn ogen.

Nog voor ik goed en wel aan het scherpe licht in de winkel was gewend werd ik aangesproken door een verkoper. Lang, niet gewoon lang maar extreem lang. hij stelde zich direct voor met een stevige handdruk en vroeg of hij me kon helpen. Ik was een beetje overdonderd door deze snelle reactie maar herstelde snel en vertelde meneer dat ik de verkeersborden niet meer allemaal even goed kan lezen. Hij trok me nog net niet aan mijn haren mee naar het meettoestel maar het scheelde niet veel. Eerst werden onder het toezicht van andere mensen 2 kleine testjes gedaan en vervolgens gingen we een klein kamertje in, de deur werd gesloten, het licht werd gedempt en ik mocht op de stoel gaan zitten. De man in kwestie plaatste een groot apparaat voor mijn gezicht waar ik doorheen moest kijken. Eerst het linkeroog toen het rechteroog heel serieus allemaal. Op een gegeven moment kwamen we bij een scherm waarbij ik moest zeggen of alle strepen even zwart zag. Toen ik hierop antwoorde met: “Nee sommige strepen hebben een groene gloed” en hij daarop antwoorde met: “En zie je die eenhoorn ook?” Was het contact gemaakt! Na deze conversatie heb ik maar meteen een bril uitgezocht en is er verder uiteraard niets gebeurd.

Nu begrijp je, die jongen zag mij uiteraard zitten 😏 En ik hem opzich ook wel een beetje. Maarja, ik als dame stap niet op een opticien af. De man moet de eerste stap nemen vind ik altijd. Dus ik wachtte af.

Toen ik een week later mijn bril ging ophalen werd ik geholpen door zijn collega.  Na te hebben gepraat over wat koetjes en kalfjes kwam de collega tot het flirtpunt.

“Ik zie dat je door (laten we hem Kasper noemen) Kasper bent geholpen”.
“Ja dat klopt.”
“Oh leuk, vertelde hij ook over z’n koophuis?”
“Ja zo stelde hij zich voor, ik ben Kasper en ik heb een koophuis.”

Hierop reageerde de collega met “Oh is dat de manier waarop hij tegenwoordig meisjes versierd, weet ik dat ook weer!!”
Nu wist ik genoeg, hij heeft met me geflirt! Hij wil me! Hoe gaan we dit aanpakken? Gelukkig dacht de collega hetzelfde en zei direct. “Nou ik zal direct tegen hem zeggen dat hij je even een mailtje moet sturen!! Maar alleen als ik getuige mag zijn op de bruiloft!!”

Na dit bevestigd te hebben en de bril te hebben betaald ben ik met een grote glimlach op mijn gezicht naar buiten gelopen en je snapt.. Ik wacht vol spanning tot Kasper me mailt..