1

Baarmoeder in de aanbieding

3 dagen geleden was ik smoorverliefd. Mijn leven zag er rooskleur uit en de toekomst was (alweer) uitgestippeld want ik had de liefde van mijn leven ontmoet. De Militair! De hele dag appen, ik had al uitgedacht wat ik zou zeggen als ik over 1,5 jaar toch naar Antwerpen zou verhuizen en de namen voor onze kinderen had ik al bedacht. En juist op dat punt ging het fout. Kinderen.

Als ik namelijk ergens niet aan moet denken zijn het wel kinderen. En vooral mijn eigen kinderen! Vreselijk lijkt me dat. Duur, lastig, stank, nooit rust, geen tijd voor.. alles! Dus toen na 4 dagen het gesprek uitdraaide op kinderen vertelde ik dat ik het liefst vandaag nog mijn baarmoeder eruit zou willen halen. Niet wetende dat ik hiermee ons prille geluk zou verpesten. Want ja wie denkt daar nou aan na 4 dagen. Ik niet in ieder geval en misschien is dat ook de reden dat ik single ben.

Na deze opmerking vertelde hij dat hij juist heel graag kinderen wil. Ik probeerde het toen nog wat te nuanceren door te zeggen dat ik misschien over een jaar of 5 wel heel anders denk over die dingen maar er nu niet aan moet denken. Ik vroeg zelfs nog of ik het nu had verpest en hij zei nee hoor!

Ik ging verder met plannen en was inmiddels op zoek gegaan naar een huis waar we zouden gaan wonen toen ik merkte dat hij stiller werd. Het gesprek ging van 4 berichten per minuut naar 1 bericht per 4 minuten wat later 4 uur en 24 uur zou worden. En dat niet alleen. Waar hij eerst nog in elk bericht een gezichtje zette waren de gele rondjes nu ver te zoeken. Ik vreesde voor het ergste maar wilde de moed niet laten zakken.

Toch wilde ik het weten dus vroeg ik hem vandaag of hij een date wilde. We zouden vlakbij zijn legerbasis kunnen afspreken omdat hij al zo’n druk en belangrijk leven heeft.. En toen kwam het. De harde waarheid.

Hij vond me leuk, met de nadruk op vond. Want nadat ik had gezegd dat m’n baarmoeder er uit mocht worden gehaald was het voor hem eigenlijk wel gedaan. Wel wilde hij nog Friendz (zo gespeld jaja) blijven en zou hij zeker niet kinderachtig gaan doen.

En toen ging het bij mij verkeerd. Een jongetje van 24 wat bij z’n ouders op het erf woont en 5 dagen per week ergens in the middle of nowhere op een legerbasis zit dumpt iemand omdat ze geen kinderen wil?!?!? Ik vertelde hem dat ik er op dit moment, vandaag, deze week, op deze leeftijd inderdaad zo over denk maar wie weet hoe ik over 5 jaar ben. Rijk succesvol en kinderloos. Misschien ren ik dan wel de spermabank ik om er een 4-ling in te laten schoppen. Die baarmoederdonatie kan namelijk helemaal niet dus ik zit nog wel even aan dat ding vast vrees ik.

Toen hij zichzelf begon te verweren met een, ik had geen tijd om het eerder te zeggen en ik probeer het beste, brak mijn klomp helemaal. Hij appte na de bom nog zeker een dag door over koetjes en kalfjes maar had daartussen niet de tijd om even te zeggen “stop maar met huizen zoeken want ik moet je niet. Ik wil graag dat als ik op uitzending ben geweest terugkomen in een huis vol krijsende kinderen en een vrouw met der haren alle kanten op omdat ze het tig maanden alleen moest rooien want ik wilde zo graag in het leger én kinderen. En nee ik hoef ook geen seks want ik weet dat daar geen tijd meer voor is omdat ik voor de kinderen koos want daar word ik oh zo gelukkig van OP MIJN VIJF-EN-TWINTIGSTE!”..

Ik heb hem gezegd dat we het hier beter bij konden laten en als hij vrienden wilde WORDEN hij me maar een keer op een flinke borrel moest trakteren mocht ik hem nog eens tegenkomen in de kroeg.

Ik denk dat ik uit protest maar een heel stripje anticonceptie pillen ga opeten en m’n baarmoeder op Marktplaats zet.