De Zeeuwse kust
Karaoke is altijd heftig! De emoties die het soms oproept, manmanman!
Ik was eigenlijk nog vol van m’n vakantie in Zeeland en vooral de mannen die daarbij horen voordat de karaoke begon.
Zo hebben we de kok van het terras, de kok van het café en de circusman en misschien nog wel meer.
De circusman was dit jaar nieuw. Een bezwete jongeman van in de 30 die ik volgens mij ook al een paar keer in Antwerpen heb zien optreden. Niet echt fotomodel-knap maar op de een of andere manier, oioioi waar is die muur?!
Maar hoe aantrekkelijk je circusman ook is vanwege het hele Antwerpen-verhaal, die twee koks zijn toch het einde! Al jaren spoken ze door m’n hoofd. De een misschien iets vaker als de ander maar dat heeft er gewoon mee te maken dat ik met de ene heb gewerkt en met de ander niet.
De kok van het café.. Een tattoo op z’n arm van een voetbalclub, oorbel en een uitstraling die menig vrouw omver blaast (waarschijnlijk) zonder dat hij het zelf weet. Elke keer als ik in het desbetreffende café ben en hij komt vanuit de keuken binnen gelopen en kijkt me aan, of langs me heen, manmanman ik smelt!
En dan die andere kok.. Knap, zelfverzekerd en volgens mij altijd bezet.
Ik kan me nog goed herinneren dat we collega’s waren, ik een vriendje had maar stiekem wat flikflooide met de DJ. Wist ik veel dat de dag nadien iedereen dit zou weten inclusief de baas. Toen bet echte vriendje langskwam was de kok degene die het hardste lachte in mijn ogen. Ik heb het aan het vriendje maar uitgelegd als een vage grap, wat hij nog geloofde ook!
Maar die kok, het totaalpakket! Humor, uitstraling, kan lekker koken en een neus, oioioi! Ik droom er nog van, letterlijk!
Ik had eergisteren een droom waarin hij me z’n liefde verklaarde, we spraken meerdere keren af, hij vertelde dat hij helaas toentertijd een vriendin had en toen de liefde uitbrak, ging m’n wekker!
En nu zit ik aan de bar in Friesland, veel cocks maar geen koks.. Onvoorstelbaar dat Bløf wel een nummer schrijft over de Zeeuwse kust maar niet over de Zeeuwse mannen!
