Zes uur ’s ochtends, carpoolplaats

Je weet pas dat je alleen bent als je een contactpersoon voor noodgevallen moet invullen en geen idee hebt wie je kan opschrijven. Kies je een familielid dat in een ander land woont? Een vriendin die aan de andere kant van de oceaan woont of misschien toch die ene collega?

Hiigo kan het zo heerlijk deprimerend bezingen en de eerste 3x dat ik het nummer beluisterde viel me het niet echt op. Maar, hoe vaker het nummer gedraaid werd op de radio, hoe meer het binnenkwam. Want dit nummer, dit is precies hoe ik me steeds vaker wel dan niet voel en ik weet niet wat ik daarvan moet denken.

Mocht ik verdwalen
Wie komt me dan halen
Wie komt me oprapen
Wie kijkt er nog naar me om
Als ik niet meer thuis kwam
Wie zou me zoeken dan
Wie komt me dan halen
Wie komt me oprapen

Ik kan me nog goed herinneren, 2018. Het leven lachte ons toe. M’n werk was vreselijk maar het sociale leven, de vrienden. Het was geweldig!

Tot stap voor stap iedereen ging verhuizen. De M&M’s eerst en toen Covid kwam volgden Derk en Jenn al snel.. En nu Rosie weg is vraag ik me soms af wat ik hier eigenlijk doe. De existentiële crisis heeft m’n leven al een paar jaar geleden ingenomen na het kijken van The Mauritanian en soms is het moeilijk om dan nog de pluspunten in te zien.

De gordijnen zijn al maanden niet open geweest en 3 volwaardige maaltijden op 1 dag.. Dat kan ik me eigenlijk niet eens meer herinneren. Het leven is vaak best okay hoor, maar na een emotionele dag thuiskomen in een leeg en koud huis.. Dan vraag ik me soms wel af, wie komt me oprapen als ik verdwaal?